Meksykańska malarka słynąca z autoportretów i monobrwi, która stała się jej charakterystycznym znakiem...
Życie Fridy Kahlo rozpoczęło się i zakończyło w Cayoacán, w jej domu zwanym „Niebieskim Domem”. Kahlo przez całe swoje życie twierdziła, że urodziła się 7 lipca 1910, jednakże akt urodzenia podaje datę 6 lipca 1907. Prawdopodobnym powodem takiego postępowania było pragnienie Fridy, aby jej życie, a zwłaszcza jego początek, było utożsamiane z narodzinami nowego Meksyku, którego powstanie datuje się na rok 1910 – rok meksykańskiej rewolucji.
Sztuka Kahlo ma bardzo wiele nawiązań do kultury meksykańskiej i indiańskiej. Z tego powodu często bywa określana jako sztuka naiwna(prymitywizm) bądź folkowa, nierzadko również jako surrealistyczna. Charakterystyczną tematyką poruszaną przez Kahlo w malarstwie było cierpienie i ból fizyczny. Nawiązania te związane były bezpośrednio z jej problemami zdrowotnymi ciągnącymi się od wieku dziecięcego (polio w 6. roku życia), które dodatkowo wzmogły konsekwencje wypadku samochodowego w okresie nastoletnim. Przez dużą część życia związana z meksykańskim artystą Diego Riverą.
Frida Kahlo, poprzez tematykę jaką podejmowała w swoich obrazach, to jest, poruszanie tematów aborcji, śmierci, samotności, choroby, fizjologii, gender, ukazywanie kobiecej nagości, poronień, przemocy, zdrady, lesbianizmu, niedoskonałości ludzkiego ciała oraz obrazoburczych opinii, erotyzmu, patriotyzmu czy fascynacji politycznych, nadała współczesnej sztuce feministycznej nowy kierunek. Jej dzieła nie pozwalają bowiem na seksualizację kobiety czy voyeuryzm, gdzie wizja świata oparta jest na przeświadczeniu, iż to płeć żeńska, w pełni uprzedmiotowiona przez mężczyznę, staje się biernym obiektem, a nie aktywnym obserwatorem rzeczywistości w której funkcjonuje i pełni konkretne role. Jej sztuka to symbol ciągłej walki i sprzeciwu wobec przyjętych reguł dominującej ideologii, lekceważącej znaczenie i potencjał kobiety, a eksponowanie na obrazach ludzkiej krwi to przejaw emancypacji. Artystka, tym samym, stworzyła nie tylko meksykańskim kobietom możliwość auto ekspresji, przerwania milczenia, uwolnienia się od tłamszących oczekiwań społeczeństwa oraz osiągnięcia statusu podmiotu, a nie, jak do tej pory, sztucznie wykreowanego przez kulturę, przedmiotu.
Źródła:
wikipedia.pl
rynekisztuka.pl
